دمای هوا
مطابق جدول زیر،
دمای هوا به ازای هر 150 متر (حدود 490 فوت) حدود 1 درجه سانتیگراد کاهش می
یابد. به عنوان مثال دمای هوا در قله کوه اورست تقریباً در حدود 40- درجه
سانتگیراد برآورد شده است در صورتی که در سطح دریا تقریباً 15 درجه
سانتیگراد است.
ارتفاع (متر) دما (°C)
0 (سطح دریا) 15
1000 8.5
2000 2
3000 4.5-
4000 10.9 -
9000 43.4-
ترکیب دمای کم و
الف) دمای هوا
مطابق جدول زیر،
دمای هوا به ازای هر 150 متر (حدود 490 فوت) حدود 1 درجه سانتیگراد کاهش می
یابد. به عنوان مثال دمای هوا در قله کوه اورست تقریباً در حدود 40- درجه
سانتگیراد برآورد شده است در صورتی که در سطح دریا تقریباً 15 درجه
سانتیگراد است.
ارتفاع (متر) دما (°C)
0 (سطح دریا) 15
1000 8.5
2000 2
3000 4.5-
4000 10.9 -
9000 43.4-
ترکیب دمای کم و وزش بادهای زیاد در ارتفاع، خطر
جدی در مورد اختلالات مربوط به سرما مانند هیپوترمی به همراه دارد. همچنین
به علت سردی هوا در ارتفاع، رطوبت مطلق آن نیز بسیار کم است. هوای سرد، آب
بسیار کمی را در خود نگه می دارد. بنابراین حتی اگر هوا کاملاً از آب اشباع
شده باشد (رطوبت نسبی 100%) بازهم مقدار آب واقعی که در آن وجود دارد
ناچیز است. فشار سهمی آب در دمای 20 درجه سانتیگراد حدود 17 میلیمتر جیوه
است. رطوبت خیلی کم در ارتفاعات بالا از دست دادن آب بدن را سرعت می بخشد.
در واقع حجم زیادی از آب بدن، به طور نامحسوس و به علت تبخیر تنفسی در هوای
خشک از دست داده می شود. افزایش میزان تنفس در ارتفاع نیز مزید بر علت
قبلی شده و موجب کاهش بیشتر آب بدن از این طریق می گردد. هوای خشک همچنین
تبخیر آب از طریق عرق ریزی به هنگام فعالیت را افزایش می دهد.
ترکیب دو
عامل مذکور (کاهش دما و رطوبت هوا) باعث افزایش استعداد فرد برای ابتلا به
اختلالات مربوط به سرما و ازدست دادن آب بدن می شود.
هوا وزن دارد. فشار هوا در هر نقطه از زمین مربوط به وزنی است که هوا در جوّ بالای آن نقطه دارد. در سطح دریا، هوای بالای جو فشاری معادل 760 میلیمتر جیوه اعمال می کند. در قله کوه اورست، بالاترین نقطه روی زمین، فشاری که توسط هوای بالای آن اعمال می شود فقط 250 میلیمتر جیوه است. فشار هوا در روی زمین ثابت نیست و با تغییرات آب و هوا، زمان و مکان ویژه ای که اندازه گیری انجام می گیرد، تفاوت می کند. اگرچه فشار جو متفاوت است اما درصد گازهای تنفسی موجود در هوا از سطح دریا تا ارتفاعات بالا تغییر نمی کند. در هر ارتفاعی هوا شامل 20.93 درصد اکسیژن، 0.03 درصد دی اکسید کربن و 79.04 درصد نیتروژن است. فقط فشارهای سهمی گازها تغییر می کند. فشاری که مولکولهای اکسیژن در ارتفاعات مختلف اعمال می کنند مستقیماً تحت تأثیر فشار هــــوا قرار می گیرد و تغییر در فشار سهمی اکسیژن نیز اثر مهمی بر شیب فشار سهمی بین خون و بافتهای بدن می گذارد. به عبارت دیگر کاهش فشار سهمی اکسیژن منجر به کاهش عملکرد ورزشی در ارتفاع می شود که علت آن کم شدن شیب فشار و تأخیر انتقال اکسیژن به بافتهاست.
آنچه از زندگی بیل گیتس نمی‌دانستید +اینفوگرافی 