نامههای حضرت حجت به شیخ مفید که در منابع شیعی نقل شده، سه مورد است که یکی در صفر۴۱۰ق و دیگری در شوال ۴۱۲ق و توقیع سوم، در ذیحجه ۴۱۲ق صادر شده است.
در توقیع سوم آمده است:
«اما بعد، سلام بر تو ای دوست با اخلاص در دین که در اعتقاد به ما از روی علم و یقین امتیاز داری! در منظر تو، خداوندی را که جز او خدایی نیست، سپاسگزارده و از [سوی] او بر آقا و مولا و پیامبرمان حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و نیز خاندان پاکش درود و رحمت فرستادیم.
گویی آنان نمیدانند که ما شما را رها نکرده و یادتان را از خاطر نبردهایم که اگر جز این بود، بلاها و مصیبتها بر شما فرود میآمد
از حادثهای که هنگام فرا رسیدن جمادی الاولی در همین سال روی خواهد داد، عبرت گیرید و از خوابی که شما را فرا گرفته است، برای حوادث بعدی آماده و بیدار شوید. به زودی از آسمان، نشانه روشن و آشکار و از زمین نیز علامتی همانند آن برای شما پدیدار میشود. در مشرق زمین حوادثی غمبار و نابسامان، روی خواهد داد...